Sahipsiz mektup

Çok uzun zaman olsaydı
Aradan geçen yıllar mesela
Ve ben yinede unutmasaydım seni
Canımın yanmasına aldırmasaydım

Okuduğumuz bütün kitaplar
Senin bana okudukların
Benim sana yazdıklarım
Unutsaydık hepsini
Bilmeden yılların geçtiğini
Özlemle uysansaydık bu sabaha da
Delice özleseydik

Uzun mektuplar yazsaydık birbirimize
Durmadan ne geçiyorsa aklımızdan
Sonra sokağa çıksaydık ve yahut direk postaneye
Karar değiştirmeseydik yolda
Adımız gibi bildiğimiz adreslerimizi
Hatırlamıyor gibi yapmasaydık

Posta pulu tek ihtiyaçmış gibi baksaydık
Cebimizde kalmış üç beş bozukluğu geleceğimize, herşeyimize yatırsaydık
Aynı anda geçmezdi mutlaka mektuplar elimize
Ama bu seferlik geçseydi keşke

Ve aynı gecede yalnız kalsaydık seninle
Bütün şehirler, kötüler uyurken
Tekrar okusaydık mektupları, aklımıza kazısaydık
Yazmak isteyip yazamadıklarımızı bile anlasaydık

İkimizde sessizdik her zaman, bu gece öyle olmasaydık
Ne var ne yok anlatsaydık
Önce geceye
Sonra kâğıtlara yazsaydık
Bu karşılıklı bir mektuplaşma ve muhakkak ki bir cevabı olmalıydı..