Bugün küçük bir çocuğun ağladığını gördüm yaklaştım yanına aslında hic yapmam böyle şeyleri ama onu kendime benzettim bende kaçıp kaçıp ağlardım çünkü bir köşede sonra bir selpak uzattım silmesini söylemedim gözyaşlarını ne istiyorsan öyle yap dedim dostane bir gülümsemeyle baktım gözlerine beni tam olarak göremiyordu bile gözleri dolu doluydu eli yüzü karışmıştı makyajı akmış kadınlara benzemişti biraz kömürlüydü elleri ve onlarla yüzünü silmişti çok uzun zamandır ağladığı belliydi gözleri şişmişti onu ağlatan sebebi insanı düşündüm sonra onun yanından gelip geçenleri ağlamak saydamlaştırır mı insanı? hangisinin daha kötü olduğuna karar veremedim küçücük bir çocuk ağlıyorsa bu senin koştuğun yetişmen gereken işinden önemlidir bir çocuk ağlıyorsa sebepsiz değildir
Salih Çakır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder