ne zaman sevsem

Ben ne zaman sevsem önce kuşlar yere yakın uçmaya başlıyor hepsinin kanat sesini duyuyorum
geceler uzuyor sabah ezanı vaktinden çok sonra okunuyor duyuyorum

Ben ne zaman sevsem bir sersem olduğuma karar veriyorum ve yaşamakta dahil hiçbirşeyin bana göre olmadığına
her seferinde haddinden fazla önemsiyorum mesela evdeki kedimden daha çok değer veriyorum hem kedim üzülüyor bunu söyleyince hem o kadınlar anlamıyorum hiç mi razı olmazlar

Ben ne zaman sevsem bütün şairlerin en kötü şiirlerine rastlıyorum otur sen yaz bu böyle olmayacak diyorum  başlıyorum bırakmam uzun sürmüyor en kötü şairin kendim olduğuna karar veriyorum

Ben ne zaman sevsem rüya görmüyorum ve unuttuğum insanları yeniden özlüyorum
bıraksan bütün dünyayı sevebilirim aslında
ama fazla kalabalığı sevmiyorum sorunum insanlıkla değil

Ben ne zaman sevsem işte böyle tutuluyor aklım bütün konuşmalarım bir anlam ifade etsin diye uğraşırken hepsinin içini boşaltıyorum zaten ben neyin üstüne düşsem o olmaz ben neyi çok istesem o koşarak uzaklaşır benden


Ben ne zaman sevsem sigara içenlere daha bir hoşgörüyle yaklaşırım mantıklı sebepler aramak yerine hak veririm onlara benim hak vermeme ihtiyaçları varmış gibi sanki ama en azından ben bu seferde başlamadım hala yazarak kafa çekiyorum

Ben ne zaman sevsem zaten gidecek diye çok sevemem bazen gideceğini söyler yüzüme ben daha çok severim bu tutarsızlık falan değil aslında ben ne zaman sevsem karar veremem çok kaybettim bu zamana kadar artık kaybedemem

Salih Çakır...