kar yağmalıydı

Kar yağmalıydı

Biliyorum mevsim bahardı ama kar yağmalıydı
çünkü kapanmayı bekleyen yaralarım vardı
ya gün ışığı aydınlatmamalıydı dünyayı
yada derdimin çaresini bilmeyenler sorularla bunaltmamalıydı

Küçük çiçekler açmalıydı ama kar yağmalıydı
çünkü hepimizin ihtiyacı vardı hayrete düşürmeliydi bizi saflığı ve utanmalıydık kirli duygularımızdan yola koyulmamalıydık bu kez onlardan arınmadan

Yağmurlar yağmasın artık açılmamalı şemsiyeler
aşkın garip bir hali gibi geliyor bana sanki köşedeki sokaktan çıkıp geleceksin
niye ıslanıyorsun diyeceksin hatırlatıyor işte yağmasın yağmurlar açılmasın şemsiyeler karı bekliyor insanlar


Sıcaklık düşsün üşümek istiyorum sarılacak kimse olmadığını bilerek yürümek ruhumu kaldırımlarda sürümek istiyorum
kayıp duygularımı bulmak bir kaç yalan söylemek istiyorum bugün kendime umarım inanırım çünkü ihtiyacım var mutlu günlere

Kartopu oynamak istemiyorum ama aslında yalnızım
sadece penceremin önünde durmak istiyorum
kaldırımlardan kazıdığım ruhumun sesini dinlemek istiyorum
söylediğim yalanların gerçek olmasını bekliyorum
birazda hayal kurabilmeyi diliyorum


Üşüyorum parmaklarım sanki değiyor ruhuma sızlıyor içim
oysa  bir çok yol denemiştim unutmak için
karlar dilemiştim mevsime aldırmadan
yalanlar söylemiştim
ama olmuyordu başlamıştı birkez eskiye dönmüyordu

Salih Çakır...