Bütün renkler koyu maviydi artık gözlerim bile eksik cümlelerim bile maviyle tamamlanıyordu artık bütün duyguların rengiydi mavi aşkın kaybedişin üzüntünün hasretin silinmiş bir kaç fotograf mavi çerçevelerde asılıydı artık insanlar korkacak olmasa yağmur bile mavi yağabilirdi ama denizler gökyüzü artık mavi değildi sanki küçük bir karaltıydı dünya üzerinde yalnızlığın kayıp bir sokakta silahsız bir katil tarafından öldürüldüğü gün gibi karanlıktı gökyüzü ve denizler aşkın büyülü masallara hapseldildiği gece gibi kilitler vurulurken derinden çığlıklar sesler denizinde bir karaltı gibi...
Salih Çakır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder