karanlık

Karanlık bir tünel
İçinde kahramanlar, zaman dar
Kulakları sağır ediyor, çığlıklar

Bir kuş kanat çırpsa şimdi burda
Fırtına çıkarırr
Bir kedi miyavlasa
Bir köpek hırlasa
Korku tüneline çevirir burayı

Herkes özeldir
Ama sadece bazı insanlar için
Bu karanlıkta herkes eşittir
Hiç kimse özel değildir
Kimse için

Burda umut bir kül
Tütmez bir ateş
Artık kimse kimseyle değil kardeş
Hayatta kalmak en büyük ödül
Çekil geri ceplerinde ne varsa sökül
Bu utanç yeter sana
Hırsızlar kolay yakalanmaz karanlıkta

Bir çocuk doğar burda, ailesi ölmüş gibi yasta
Çıkmaz sokakta bir ışık dost gibidir düşmanda olsa
Güneş artık çok uzakta
Bakma inanma umut bir silah artık
Küstah yabancılara karşı
Yalancı ağzında

Ölüm tek çıkış bazen
İnanarak merhamete ve cennete
Ama ne zaman bir insan ölmek istese iyi niyetle
Ne merhamet sığar aklına, nede ruhu cennete
Ondan çok şey kalır geride...