sondan bir önce*

İnceliyorum günden güne

Sen ne yöne, nasıl çektiğinin farkında değilsin

Kopacağım

Kopacağım elbette

Bir yarım elinde kalacak

Şaşıracaksın sen bu duruma

Haklısın kim olsa şaşırır

Aklı karışır biraz

Ben beklediğim halde kanayacağım koptuğum yerden

Olacakları bildiği için üzüldüğü halde

Olunca tekrardan üzülüyor insan diyeceğim kendi kendime

Aynalara bakmayacağım

Yüzümü insanlara dönmeyeceğim

Yüzümü dökeceğim, bütün sevdiğin günlere

Seni sevdiğim günlere

Güneşli bir günün ortasında gök birden kararacak, yağmur yağacak

Ama nasıl yağmak

Sürahiyle, bardağı ıskalamışçasına

Ben tek bir adım atmayacağım,
Olduğum yerden bir yere gitmeyeceğim,

Sen gelene kadar.

Sen gelmezsin biliyorum

En azından bana düşkün hayaletin

Bekleyeceğim

Sen o sırada benim aklıma dahi gelmeyecek şeylere güleceksin

Bir sigara küllükte içilmeyi beklerken,

Yan masada bir sigara küllükte boynunu bükecek, ateşe veda edecek.

Sen, elinde kalan,

ne yapacağını bilemediğin parçamdan

çoktan kurtulmuş olacaksın o sıra

Belki denize, belki toprağa,

belki mutfaktaki çöp poşetinin dibine

Kimse görmesin diye

Kimse bilmesin diye

Ama bana getirmediğin,

ne olduğunu ben de anlamadım demediğin sürece

Bileceğim sende de değil, bende de

Ziyan olacağım yani,

Güneş'i yakalamaya uğraşırken

Uçurumdan düşmüş olacağım

Çakılana kadar mutlu olurum belki

Belki sırtüstü düşerim

Güneş'i görürüm, sonumu görmem

Görmediğim şeylere inanmakta güçlük çekiyor,

gördüklerime de inanmak istemiyorum zaten

Duruma da uygun bir son olur