düşünsel saplantılar

bir saplantı haline geldiğini düşünüyorum bu günlerde
üzülüyorum buna
insan bazılarını düşünmek isterken
bazılarını ise aklından bile geçirmek istemiyor
ve onların hepsi yolu biliyor
gelip orta yerine kuruluyor dünyamızın

ben hep iyi bir dinleyici olmuşumdur

aslında bu durum yararıma gibi gözüksede
seninle beraber acı bir hal aldı
o kadar şey anlattın o kadar çok şey biliyorum ki sana dair
acım katlanarak çoğalıyor her seferinde

olur olmadık yerlerden çıkıyorsun

bir konuyu tartışıyoruz mesela
hakkında bir fikrin olduğu geliyor aklıma
ben seninkini söylüyorum
sana katılıyorum
katılmak seninle yeniden yoğrulmak
ne güzel olurdu değil mi
sende katılsaydın bana

ama

imkansızın şarkısına kulaklarını tıkadın sen

gözlerini kapadın idam edilirken ben
can çekiştiğim sabahlarda
rutinin tadına varıyordun sen
acı kalbim her attığında vücuduğuma dağılıyor
ve senden birşeyler bulup
kalbimin bentlerine dayanıyordu

boğulmamak için çok direndim

ama biliyorsun yüzme bilmem ben
acıya direnmek nedir bilsem de
aşkını ezberimde yıllarca tutabilirim
sen bile hayret edersin
yokluğunun yarattığı boşluğa
biraz kızarır yüzün sonra geçer ama
bilirim senin kalbin dayanmaz acıyada aşkada