gündüz rüyaları tabirnamesi ve saçmalığın kalbine saplanan oklar*

Üçten geriye doğru say

Ve aç gözlerini

Dünyanın yok olma ihtimalini unut

Senin ondan önce ölme ihtimalini de

Bu konuları tamamen aklından çıkar sen en iyisi

Var olmaya kafa yor biraz

Var olmak yorsun seni

Üç adımda çıktığın bir merdiveni

İki adımda çıkmaya çalışma

Bırak

Olmaz işler uğruna günlerini feda ederken

Saniyelerin peşinden koşma

Saat her üçe geldiğinde

Sana dünyanın en beceriksiz insanı olduğunu hatırlatan alarmları

Sustur

Ters dön yatağında

Tavandaki dünya haritasından bir yer seç

Şuan orda olsaydın mutlu olacağını hayal et

İnandır kendini

Ve sonra kendine kız

Bırakıp gidemediklerin için

Devam et yanlışlara

Devam et bataklıktaki yarım adımlarına

Hadi gidebildiğin kadar uzağa

Yan yana üç ağacın gölgesinin

Birbirine eşit olması için

Aynı boyda olmasına gerek olmadığını kimseye söyleme

Saklı kalsın sende

Delinin şöhreti kara haberden de tez yayılır bu memlekette

Bunu da bir kara haber sayarsak işler tamamen karışır

En güzeli hepsini boş versene sen

Hem deliliğin absürt bir var

Kimsenin bakıp görmediklerini görüp hayrete düşmek

Ve bu hayret durumunu o kadar uzatmak ki

Herkesin senin baktığın yerine

Dönüp sana bakması

Ve yine bir şey görememeleri

Sen dışında

Zaten bana sorarsan

Delilik dediğin dikkatin bir şeye mıknatıslanması

Bir girdabın içine düşmesi insanın

Bir rüzgara kapılması

Birbirinden bağımsız olaylar silsilesi

Üçten geriye doğru say

Ve kapa gözlerini

Uyurken daha mantıklı rüyalar görüyor insan

Çok değil tamam

Ama bazen kanatlarımız oluyor en azından

saksıda kırmızı domatesler*

Saksıda kırmızı domatesler

Balkonum iyi güneş alıyor

Birazda esse şöyle hafiften

Acının tadına varıyor insan

Alt komşum Adile Teyze

Yetmişine merdiven dayamış

Her ayın on beşinde emekli maaşını almaya gidiyor

Her seferinde yolunu kesiyorum

Bütün parasını istiyorum

Beni hiç tanımıyor

Kendimi tanıtıp yine şaka yaptığımı söylüyorum

Rahatlıyor bir daha yapmamamı tembihliyor

Tamam diyorum

Hiç sözümde durmuyorum

Karşı komşum Necla

Birbirine bakıyor yatak odalarımız

O hiç uyumuyor

Ben ona hep uyurken rastladığımı söylüyorum karşılaştığımız yerde

O hiç aldırış etmiyor

Solgun gülümsemesinden bugünlük payıma düşeni teslim edip gidiyor

Üst komşum Metin Bey

Kendisini hiç sevemedim

Çamaşırlarını kaç defa benim domateslerimin üzerine astı

Üstelik makinası eski

Ve yeterince iyi sıkmıyor

Önceden çalışırken bütün binayı sallıyordu artık sesi kısıldı oradan da anlıyorum

Hem zaten balkonum boşuna göle dönmüyor

Metin Bey’i gördüğüm zaman sadece merhaba deyip geçiyorum

Geçenlerde epeyi gürültü çıkardı gecenin bir yarısıydı

Bütün apartmanı ayağa kaldırmıştı

Ne yapar bu yaşlı yalnız adam dersiniz

Küvetini değiştiriyormuş

Sabah ustayla kavga etmiş göndermiş kendi işe girişmiş

Sormaya beni göndermişlerdi

O gün bugündür oda artık bana kızgın

Ama olsun büyüdü domateslerim

Artık kimsenin işine de karışmıyorum

Bana da ders oldu

Bu arada

Necla uyumaya başladı bir adam var

Kocasıymış eve dönmüş

Dört ay esir kalmış Suriye’de

Gazeteciymiş

Artık bırakır dedim

Bugün işe gitmiş

Adile Teyze bugün maaşını almaya gitmedi

Dün gece kalp krizi geçirmiş

Televizyonda oğlunu görmüş

Bir uyuşturucu operasyonunda içeri almışlar

Yazık kadına en son on yaşında elinden alınmış yavrusu kocasından boşandığı vakit

O zamanda zor öyle şeyler tabi

Yine de cesur kadınmış

Çok şükür iyi Adile Teyze

Oğlu da yanına gelmiş zaten

Bir yanlışlık olmuş suçsuzmuş

Balkonumun karşısında kocaman beton yığınları yükselmeye başladı

Sanırım gökdelen yapacaklar

Göğe bakmayıp göğe değmek isteyen insanlar

Balkonumu gölge ediyor ona üzülüyorum ben

Seneye şimdi benim balkonumda yeni kırmızı domateslerim olmayacak mı?

Yeni bir ev mi baksam?

Şimdi Metin Bey istediği gibi at mı koşturacak?

Eşkıya mı dünyaya hükümdar olacak dünya mı eşkıyaya

Bilemiyorum, karar veremiyorum

Hangisi daha tehlikeli?

uyandığın uyku değil bir rüyaydı*

Uyandığın, uyku değil bir rüyaydı

Kaçamak bakışlarla dolu bir balkon telaşı

Üstünü çizdiğin kelimelerin ikiye bölündüğünü gördün

Parçalanmalarını beklerken çoğalmalarını izledin

Bir merdiveni ikişer ikişer çıkarken saymayı unuttun basamakları

Her birine ölü bir güvercin gibi gömdüğün insanları

Kimsenin senden bir şey beklemediğini çok geç anladın

Herkesten bir şeyler beklediğine ise ikna edemedin daha kendini

Kuşların gökyüzüne âşık olduğunu uyduranlara hep kızdın

Herkes kendinde olmayanın peşine düşer deyip durdun

Ve senin bütün savaşların kendinde olmayanlarlaydı

Kazanırsam kendim olurum sandın, sadece sanmakla kaldın