Uzak bir ülkede yaşıyor benim ruhum
Suyu bol, güneşi bol bir tarlada
Henüz olgunlaşmadı daha
Bekliyor mektuplarım okumasını
Bir çözüm yolu bulmasını
Yada bu yoldan çıkmasını
Kabul bütün istekleri
Haklı haksız olması değil önemli
Susmasın yeter ki
Anlatsın bildiklerini öğrendiklerini
Kulak kesildim sessizliğine
Bu karanlık gecede
Oysa ne çok bekleyenim var
Sevilirim ben sevsem de kimseyi
Ne bekliyorlar yada ne beklerim ben
Hiç düşünmedim bilmem
Belki beni biraz daha sevin derim
Onlarda kabul ederler haliyle
Kıramazlar beni
Ben sevmem ama onlar sever beni
Sanırım ruhumun güneşe ve suya daha fazla ihtiyacı var
Yoksa ilk açık kapıyı tekmeleyip kaçmak için bekliyor
Olgunlaşması unutması lazım
Kimseyi tanımaması
Ölesiye özlemesi lazım
O tanımadığı insanları
Biraz daha kalırsa böyle açıkta sanırım kökü kalmayacak sadece toprakta
Bir bütün halinde gömecek bizi oraya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder