adın biraz fazla hayatıma*

Bir çocuğun bayram harçlığı hesabı yaparken geliştirdiği toplaması

ne kadar ileriye götürdüyse onu

ben senin gözlerine bakarken eski saatler gibi kurmakta ustalaştığım hayallerimde

o kadar ileriye götürdü beni

Fazla ileriye gitmiş olmalıydım ki sen yoksun artık yanımda 

senin o sırada aklında kurdukların hakkında hiçbir fikrim yok bu arada 

belki de sen çok daha uzağa çok daha önce vardın benden 

bilemiyorum aşkın elle tutulur yanı yok sevgilim

Geniş ve derin bir nehir akıyorsa mesela iki yaka arasında 

mutlaka imkansız sayılabilecek bir aşkın tohumlarıda atılmıştır orada

belki de çoktan son kozunu oynamıştır aşk rüyalara dalmıştır 

bir gece taşmıştır nehrin suları bir gece kurumuş kalmıştır 

intihar birden olan bir olay değildir sevgilim

can azar azar çıkar bedenden

Sevgilim senin adın mesela bütün hikayelere ne güzelde yakışır
Bir kadının intihar serüvenini yazsam ve senin adını versem kadına
Sonunda mutlaka kurgu infilak eder
Kadın bütün hayatını katledenleri temizler ve cennetin ne kadar uzak olduğunu bildiği halde gülümser
Ben gelene kadar ne hesap vereceksiniz bakalım Allah'in cezaları der
Pişman mısın diye soran gazeteciye
Ölüm Allah'in emri gülüm şu ayrılık olmasaydı diye cevap vermekten hiç çekinmez

Dedim ya sevgilim aynen bunlar yaşanır

benim kalemimin ucunda benim kontrolüm dışında
Adın mesela solmuş bir çiçeğe fısıldanınca 

yaşamın dolu dizgin devam ettiğini söyleyip durur kendine 

kalkıp bir bardak su içer o çiçek

Öyle kafayı yer sevgilim bütün canlılar senin adını duyunca

Beni düşün sevgilim hepsinden kat kat fazla seviyorum seni
Ve verdikleri bütün tepkiler sıradan kalıyor benimkiler yanında
Ben senin adını duyunca sevgilim
Aklım sana geliyor, kalbim zembereği boşalmış saat gibi göğüs kafesime vuruyor
Darmadağın ediyor kemiklerimi
Bin parçaya bölünüyorum binimde seni özlüyor
Ben adını duyunca sevgilim
Bütün küçük kız çocukları beynime girip senin bütün gelecek hayallerini kıvrımlarıma resmediyor boyalı kalemleriyle
Ve hiçbiri gerçeğine benzemiyor

Ben senin adını duyunca yıldızları saymaya başlıyorum

Her bine geldiğimde bir tane dilek tutuyorum rüzgara bırakıp sana yolluyorum
Sonra dolunayları sevdiğin geliyor aklıma
Hayır yalan konuşuyorum bunu bilmiyorum
Sen dolunayları sevmiyor olabilirsin

Hatta beni de sevmiyor olabilirsin
Ama sevgilim ben adını duyunca hep seni hatırlıyorum
Ve bir şiir yazıyorum sana

*sevgilim bana kırılma ama

sen yokken adın biraz fazla hayatıma