bıraktığın yerden

Bıraktığın yerden başlayabilsem keşke
Bir sabah uykuma doymuş uyanır gibi
Yada sen gelsen bir gece
Gündüz de olur saati fark etmez

Ben beklerim bilirsin kök salarım bir ağaç gibi
Sende kök salarsın kalbim ortasında
Alışırım sana sarılırsın bana
Aşktan meyveler olur dallarında
Ben koparmaya kıyamam
Sen bu suskunluğu bölmeye

Zaman saatlerden çıkar gider burda
Bağımsız bir dünyada bağımsız bir aşka sarılırız
Kaybedecek ne kadar çok şeyimiz var sanırız
Sen dön bana bakma kalbime kök saldığına
Yanmıyor canım aksine
Aşkın maddesel boyutunda ulaşıyorum ben
Bir bakıyorum her yanımda sen

Uyanıp soluma dönüyorum yine boş yanım
Aynı güneş aynı saatte aynı pencereden vuruyor yatağıma
Ben farklı bir günde yine daha çok özlüyorum seni
Dünyanın gereksiz bir gerekesinim düzeni yarattığı fikri beynimin içinde dolaşıyor
Aşkı yalanlıyor her biri
Dur diyorum dinlemiyor sen sus diyor bana
Sen ne bilirsin
Aşık olmuş gibisin bir kere

Ve yalanladığı fikrin savunucusu oluyor karşımda o içimdeki aptal
Aşkın varlığını çürütmek için aşkı kullanıyor
Çok yazık bir bulut güneşi gölgeler
Yağmuru değil
Sanırım daha bilmiyor
Yada aklı ermiyor