kapalı bir kapı her zaman karşımda
unutmak için onca şey aklımın ucunda
bir rüzgar dolanıyor saçlarıma
titriyorum özlüyorum ağlıyorum
ne anlaşılmaz bir yan var
nede anlatılamayacak kadar büyük acılar
kalbi kulaklarında değil insanların
bir masaldan öteye gidemiyor bazen ölüm bile
susuyor bunu bilenler keşfedenler
çok değil bir zaman sonra anlıyorlar
acıların gömüldüğü yok bir yere
anılar gidemiyor insanlar kadar uzağa
not: temoman güzel gider diye düşündüm öyleseye niye yazının başına koydun diyebilirsiniz öncede dinleyebilirsiniz fark yaratmaz ben hiçbir duyduğu bu adamdan iyi anlatamayacağım için yazımın başına koydum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder