pişman olduğun zaman dönemezsin (serseri mayınlar film sonrası ruh hali )

bataklıkta büyümüş bir kuş denizi özler mi?
mız mız bir çocuk
gelecekten kuşku duyar mı?
dağıtmaya çalışıyorum aklımı
ama pek mümkün değil bu
hangi teline dokunsam kalbimin 
senin sesinden bir şarkı mıraldanıyor bana
sus diyorum 
ne güzel söylüyorsun

sokaklarda bir tuhaf sen gittin gideli 
insaların yüzlerine bakmıyorum artık
en az senin kadar suçlu herbiri
en az benim kadar acı dolu herbirinin geçmişi
adımları hızlı atmaya başlarsa 
gideceği yere daha çabuk mu varır insan?
matematik önemli benim aram hiç iyi değil
o yüzden yavaş giden erken varır diye biliyorum ben 
yanlış mıyım?

birde her sabah güneş var artık 
anlam veremiyorum buna
seninleyken öylemiydi
o kadar alışmıştım ki yağmura
hatırlar mısın bir keresinde 
"yağmur ormanlarına gidebiliriz aslında yağmura zaten katlanıyoruz onu öğrendik şehre niye" demiştim
sen gülmekten önündeki çayı devirmiştin 
sakardın biraz
eğer kalbimi yanlışlıkla kırdıysan söyle
affedebilirim seni yine

şimdi ki çocuklarda ne kadar güzeller
hepsi ne kadar akıllı
korkuyorum hiçbiri aşık olmayacak diye
bu kadar hızlı öğreniyorken herşeyi
aslında bunlar beni zerre kadar ilgilendirmiyor doğrusunu istersen
sen gittin ya
zaman durmadı ya
insan olduğumuzu biliyorum ya
unutucağımızı
kalbe batan bir diken olup kalacağımızı
zaman zaman hatırlamak dışında
hiç yer almayacağımızı hayatımızda

bunlar yaralıyor beni