marmaray'da aşk

Seni hatırladığım geceler kendimi uykusuzlukla cezalandırıyorum
Çünkü biliyorum yarın birşeye benzemeyecek
Sen aklıma gelip gelip gideceksin
Bir zaman sonra hiç gitmeyeceksin
Al başına dert işte durup dururken
O yüzden uyuyup kalmak istiyorum 

senin aklıma geldiğin gecelerin sabahında yatağa yapışmak
uyanınca da kuş olup uçmak istiyorum

İstanbul'a tüp geçit yapmışlar biliyor musun?
Ama balıkları göremiyormuşsun
Dünyanın beton olduğu yetmedi
Denize de dökmüşler
Ha doğru konumuz bu değildi ama olsun
elektrikleri kesilen metro yüzünden
o tüp geçitte beraber yürüdüğümüzü de hayal etmiştim ben
Yürüsek ne güzel olurdu değil mi balıkları görmeden
Dikkatimiz dağılmadan
Birbirimizi ne güzelde tamamlardık orda

Sanırım metroyla ilgili hiç aşk şiiri okumadım bu yüzden yazamıyorum da
Herşey birbirine girdi baksana
Bakar mısın
Hey sana diyorum
Pardon sen uzaksın sanırım konuya
Olsun boşver bende binmem zaten hiç metroya
Hep sosyal gündem bunlar
Marmaray dan banane
Banane denize dökülen betondan
Kalbimi delip geçmişsin sen
Mühendislik harikası bir aşk bırakıp gitmişsin geride
Keşke acimice sevseydin benide
Hiç bitmek bilmeseydi işin