zamanın sesleri*

Saatler ilerliyor
İstisnasız bütün saatler
Zaman bir çember
Asla sonuna gelemiyoruz

Eskiden sabahları erkenden uyanırdım

Benim saatime göre erken
Kimilerine göre çok geç
Kimilerine göre anlamsız

Saatlerin dünyanın kuyusu olduğunu düşünürdüm uzun uzun
Derin karanlık sessiz bir kuyu
İçi ağzına kadar acıyla dolu
Sonra boş verdim
Önce saatleri
Sonra her şeyi

Kanatları kırık kuşların boynunu kırdım
Gözlerini kapattım ellerimle
Gökyüzü bu kadar hüzne dayanamaz
Yere inerdi
Hepinizi ben kurtardım

Tanrı'ya seslendim
"Omzuma abanan senin ellerin değil biliyorum
Ama sen onları da kaldırabilirsin"
Konuşmadı benimle
Varlığına gölge düşürmedi

Bir uçurtmanın ipini kestim önce
küçük bir çocuğun ellerinde
Çok ağladı
Ağlamasa bir anlamı olmazdı
Sonra yağmur başladı
Bu bir günah sayılmazdı