28 Aralık 2014 Pazar

sen bana gülme*


Sen bana gülme
Ciddiye alıyorum
Bütün yelkenlerim suya iniyor
İpini koparıyor içimde uçurtmalar

Sen bana gülme
Gülünce ben de gülüyorum
Bu çok zor oluyor
Cam kırıkları üzerinde yürümek
Bir aslana kırbaç sallamak kadar

Sen bana gülme
Ümitleniyorum
Bir güneş açsa bahar geldi sanan kuşlar gibi oluyorum
Ona buna anlamsız şeyler anlatıp duruyorum
Seni düşünüyorum konuşurken
Ve gecen zamanı

Sen bana gülme
Ben intihara meyilli bir birey oluyorum gittikçe
Sen güldükçe annemin kırdığım bütün porselenleri aklıma geliyor
Kırılıyorum kendi ellerimde

Sen bana gülme 
Ben sevmesini bilmiyorum
Acının diğer adı zannediyorum
Sana bir şey vaad etmiyorum
Ama zaten sen bütün bunlardan habersizsin

Olsun sen yine de bana gülme
Ben fazla sağlıklı sayılmam
Dedem kalpten öldü benim
Aşkla alakalı bir durum sayılmaz ama
Bilmem belki de öyledir
Dedemle fazla dertleşmezdik

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder