kayıp yolcuların günlüğü*

Önüne hiç bakmadan yürüyorsan hala
Şimdi ki zamana gelememişsen daha
Cümleler, beyninin duvarlarına yapışmış ölü sinekler gibiyse
Beklentilerinden aldığın yaraların, hayallerinin kanatlarını kırmışsa
Çok geç kalmış olduğunun farkına dinlenmek için durduğunda varmışsan
İnsan olmanın bütün yükünü taşımış
Bu cezayı gereğinden fazla çekmişsen

Durma bulutların dansına katıl
Kuşların şarkısına kulak ver
Durma ağaçlarla büyü
Mevsimlerle yeniden diril

Adımların hep istemediğin yöneyse
Ruhun emirlere köleyse
Bu sen değilsin diye fısıltılar duymaya başladıysan
Anlamını bilmediğin sorularla başbaşaysan
Artık uzaklardan ve sahil kasabalarından umudunu kestiysen
Zamanın içinden çıkmanın bir yolu bulmaya ne dersin
Artık zincirleri kırma vakti

Durma bulutlarla resim yapma sırası sende artık
Kuşlar senin söylediğin şarkılara eşlik edecek
Durma senin ağaçların senin verdiğin sularla büyüyecek
Mevsimler dönüp dolaşıp hep sana gelecek

Durma bulutların dansına katıl
Kuşların şarkısına kulak ver
Durma ağaçlarla büyü
Mevsimlerle yeniden diril