duvar*

bir duvar içimde

ne söylesem dönüyor yüzüme

kanıyorum kendime.

onca yemin içinde

öfke dolu olanları buluyorum

bir çıkar yol arıyorum

duvarlara çarpıyorum

duvarlarım yıllardan beri yükseliyor

içine gömülüyorum

çocukluğum, uykusuz gecelerim,

öfke nöbetlerim

ben beni hatırlamak için

belki de ölmeliyim

gözlerim kapalı görmeliyim

bir kuş olacağım yok

zincirlerimi kıracağım yok

aklıma kıyacağım yok

ama denemeliyim

parçalarıma bölünene kadar

gece mehtaba kadar

bu duvarların ardına erişmeliyim

göğü göğsüme göre biçmeliyim